Schermen op de OS

Wat een prachtig evenement is het toch. De Olympische Spelen waar zoveel sporten bij elkaar komen en iedereen van ver komt toeschouwen hoe dromen werkelijkheid worden, of net niet....
Milja is gedurende de hele Spelen heel hard aan het werk in het Holland Heineken Huis om daar samen met Daniel Nivard names de KNAS het schermen te promoten in de sportzone. Daar kunnen geïnteresseerden proberen het record van Bas Verwijlen op een elektrisch 'prikbord' te verbreken. Een mooie uitdaging voor jong en oud en meteen een mooie combinatie van snelheid en precisie, dat wat het schermen zo lastig en mooi maakt!
En wisten jullie al dat er ook rolstoel schermen bestaat? Een belangrijk onderdeel van de Paralympics!

Verder mochten Else en Milja ook de Spelen van heel dichtbij meemaken. Ze waren aanwezig bij de wedstrijd, dames floret individueel. Hier hun ervaring:

Het was al raak toen we die ochtend de zaal binnen stapten! Een prachtige schermzaal lag voor onze neus, helaas mochten wij de lopers niet betreden maar het ging wel ontzettend kriebelen! Zonder dat we nog enig schermster hadden gezien wisten we al zeker; "daar willen wij ook staan!"
Vier gekleurde lopers met zelfs lampen langs de rand van iedere loper zodat het bij iedere actie nog duidelijker was voor het publiek wie er geraakt had en of het geldig was. In het midden, overdag nog in schaduw gehuld, wachtte de Olympische finale loper tot het avond werd.
De eerste partijen waren nog van het incomplete tableau van 64. Snel daarna volgde de wedstrijden van de 32 waarin ook Saskia van Erven van start ging. Het was mooi om te zien hoe snel die zich heeft ontwikkeld tot een top schermster, op eigen kracht, nu voor Colombia en de OS zeker waardig! Helaas hield de wedstrijd op toen de Duitse net te sterk was en haar uitschakelde voor het tableau 16.
De dag bleef gevuld met spannende en prachtige partijen tot er uiteindelijk maar 4 overbleven voor de finale. Maar liefst 3 Italianen (van de max 3 per land!) en 1 Koreaanse mochten gaan knokken om de drie plakken.
Ondanks dat de Italiaanse elkaar natuurlijk al goed kenden was het een spannende en prachtige finale! Met als hoogtepunt de inhaalrace in de laatste minuut van Vezzali tegen Nam die ondanks haar grote achterstand toch het brons daarmee voor Italië wist veilig te stellen. De emoties die daar door de zaal gingen waren waanzinnig! Ook degene die eigenlijk niet voor Vezzali waren moesten een traantje wegpinken. Goud, zilver en brons voor Italië. Dat zegt wel wat. Als team wonnen ze gister ook zonder problemen het goud als team. Een mooi voorbeeld dus om naar toe te werken ;)